Psychoterapia

Człowiek wyróżnia się w naturze szczególną cechą: mamy zdolność posługiwania się dwoma językami: „językiem głowy” – który służy nam do rozumianego w szerokim sensie myślenia, oraz „językiem serca” – złożonym z naszych emocji i uczuć. Bardzo ważne jest, by ci z nas, którzy szukają pomocy terapeutycznej, mogli wyrazić się w języku, w jakim zostały zapisane ich pierwotne, dziecięce doświadczenia, tak silnie wpływające na dorosłe życie. To właśnie język serca był w dzieciństwie tym językiem – pierwszym, podstawowym, najlepiej przez nas rozumianym. Jako dorośli potrzebujemy osoby, która usłyszy i zrozumie nas właśnie w nim, która pomoże nam w przetłumaczeniu mowy serca na język rozumu i – ostatecznie – w scaleniu tych dwu biegunów.

oferuję:

- psychoterapię indywidualną
- psychoterapię par
- konsultacje psychologiczne

o psychoterapii:

Szczerość... wobec samego siebie czytaj O procesie terapii czytaj

o mnie:

Jestem z wykształcenia psychologiem i leśnikiem. Na mój osobisty i zawodowy rozwój wielki wpływ miały prace Carla Rogersa, Alice Miller, Gordona Neufelda, Alethy Solter, Roberta Lainga, Arthura Janova, Arnolda Mindella oraz Alexandra Lowena – psychologów i psycholożek, którzy pozostają dla mnie nieustającą inspiracją. W spojrzeniu na psychoterapię bliskie mi jest przekonanie – wyrażone przez szwajcarską psycholożkę Alice Miller – że w pracy z dorosłymi klientami, terapeuta powinien stać po stronie dzieci, którymi kiedyś ci dorośli byli, których emocje i pamięć wciąż w nich trwają, pomimo dojrzałego wieku. Myślę również, że czas, w którym uwrażliwiłem się na świat dziecięcych przeżyć, był jednym z najważniejszych etapów na drodze mojego rozwoju.

jak pracuję:

Uważam, że bazą dla pracy psychoterapeutycznej jest relacja jaka tworzy się między terapeutą i . Stanowi podstawę oddziaływań i procesów terapeutycznych. Jest przestrzenią, bezpiecznym środowiskiem, w którym klient może rozpocząć proces wewnętrznej przemiany.
Moją pracę opieram na przekonaniu o naturalnej zdolności człowieka do odzyskiwania wewnętrznej równowagi i integralności pod warunkiem zaistnienia określonych warunków zewnętrznych, najważniejszym z nich – moim zdaniem – jest bezpieczna relacja z drugim człowiekiem.
Dla psychoterapeuty rozmowa jest najczęściej głównym narzędziem pracy i takim pozostaje dla mnie, niemniej jednak korzystam w swojej praktyce z technik pracy z ciałem i ruchem bazujących na metodzie psychologii zorientowanej na proces.
Podczas spotkań będziemy kierować naszą uwagę w stronę uczuć i emocji klienta. Przeżywane na co dzień w związku z bieżącymi wydarzeniami w życiu, stanowią swego rodzaju wrota do głębszych pokładów świadomości. Choć dla wielu z nas trudne i niechciane są językiem serca, w którym w dzieciństwie zostały zapisane najważniejsze wzorce naszych reakcji i sposobu funkcjonowania w życiu.
Więcej o procesie terapii możesz przeczytać

klient:

W Polsce osoby korzystające z psychoterapii przyjęło się określać terminami klient lub pacjent. O ile oba te słowa w tym kontekście uważam za niefortunne, wolę to pierwsze. Słowo klient na grunt psychoterapii zostało zapożyczone z języka angielskiego gdzie, w tym obszarze znaczeniowym, w krajach anglojęzycznych ma mniej komercyjny wydźwięk niż w języku polskim. W przeciwieństwie do określenia pacjent termin klient pozbawiony jest znaczeniowego stygmatu choroby, którą "ktoś" (lekarz, specjalista) leczy za pomocą "czegoś" (leki, zabiegi). Termin klient stawia więcej sprawczości po stronie osoby korzystającej z pomocy psychoterapeutycznej, co, moim zdaniem, bardziej odpowiada sytuacji psychoterapii.

piotr głodek

o mnie:

jak pracuję:

kontakt:

klient:

( zamknij )